Shohizinda Samarqanddagi yagona arxeologik-me’moriy yodgorlik bo‘lib, uning stratigrafik qatlamlarida shaharning 28 asrdan ortiq tarixi va yodgorlikning ming yillikdan ortiq tarixi aks etgan. Shohizinda Temuriylar davridagi Samarqandning Shimoli-G‘arbidagi qadimiy Afrosiyob qal’asi shahar devorining Janubiy yonbag‘rida joylashgan. Ansambl bir-biri bilan yoʻlak orqali bogʻlangan 3 guruh binolardan iborat. Undagi qabristonda, mahalliy rivoyatlarga ko‘ra, Muhammad Payg‘ambarning jiyani Qusam ibn Abbos ibn Abdulmutallib dafn etilgan. Hozirgi kunda saqlanib qolgan Shohizinda maqbarasi va masjidlarining aksariyati Amir Temur hayoti davomida qurilgan. Ansambl epigrafikasini o‘rganish natijasida Temuriylar oilasining ko‘plab a’zolari u yerda dafn etilgani ma’lum bo‘ldi. Iqtisodiy jihatdan gullab-yashnagani va siyosiy jihatdan barqaror bo‘lgani tufayli Samarqand “dunyoning yorqin nuqtasi”ga aylangan bo‘lib, u yerga manfaatli buyurtmalar izlab yuzlab ustalar, shu jumladan taniqli me’morlar ham yig‘ilgan. Ularning bir qismi Shohizinda ansambli qurilishiga jalb etilgan. Aynan Temuriylar davrida majmua hozirgi bizga ma’lum ko‘rinishga kelgan.